Harapeko Usagi Til Koisuru Ookami

Shirou vill ekkert frekar en að klappa dúnkenndri kanínu, en kaldur og strangur svipur hans svíkur hann og hann hefur aldrei fengið tækifæri. Svo þegar hann loksins fær tækifæri til að halda á einni slíkri dúnkenndri kanínu, heldurðu að hann væri loksins sáttur, þó að nú virðist athygli hans hafa verið vakin af hinum unga baráttu einingamanninum Kou. Hann er sætur eins og kanína, en hann er ekki kanína, svo hvað er þessi tilfinning?